"მთვარეული"

მე შენზე ფიქრში ვათენებ ღამეს,

ღამეა ძალძე ნაზი და სათნო,

მთვარეულივით დავდივარ ღამე

და შენს ნაკვალევს დავეძებ მარტო...

ავხედე ვარსკვლავთ და დავინახე

ცის კამარიდან როგორ მიღიმი,

შენს დანახვაზე თავბრუ დამესხა

და დამიბუჟდა მე კიდურები...

უეცრად გაქრა მთვარეც და სახეც

რომელიც ციდან იღიმებოდა,

განათდა ირგვლივ ცოცხალიც, მკვდარიც,

მე მაინც ვიდექ იმ ერთ ადგილას...

                                                               ავტ: ნათია გოგიაშვილი

თათია გოგიაშვილი